İşim gücüm yokken... Açlıktan ölürken... Şimdi kimsem o zaman da aynı adamdım, insan olarak, sanatçı olarak aynı Martin Eden'dım; o zaman neden yapmadın?
"En baştan, ilk andan, seni ilk gördüğümden beri. O anda çılgın gibi tutuldum sana. Aradan geçen onca zaman da daha da çıldırdım. Şimdiyse, mecnun gibiyim sevgilim. Aklım başımdan gitti adeta, mutluluktan başım dönüyor."
Sanırım yazdıklarımı burada bitirmem gerekiyor, kâğıdın sonuna yaklaşıyorum. Sana söyleyecek çok şeyim olsa da hepsini kendime saklayacağım. Bilmeni istediğim tek bir şey var yalnızca.