d

"Her şey üst üste geliyor,yürütemiyoruz."
          Ağlamaktan midem bulanırken,ellerim titrerken,omzumun o dehşet ağrısını çekerken bile seninle konuşuyordum.
          Annem sikik sebepler yüzünden bana bağırdığında,ağlamamak için sana yazıyordum.
          Babam benimle sadece kendi çıkarları için konuşurken,canım öylesine yanarken seninle konuşuyordum.
          Fakat sana bunları hiçbir zaman belli etmedim.
          Sıkılırsın,benden bıkarsın,beni bırakırsın diye korktum.
          Ama senin her derdini dinledim,bundan da asla şikayetçi değilim.
          Senin moralinin bozuk olduğunu anlayabildim.
          Sen ise hiçbir zaman anlayamadın.
          Hayatımı kusursuz sandın.
          Bunca derdimin üstüne bir de seninle ilgili olan şüphelerim bindiğinde ise tükenmiş hissettim.
          Sürekli ağladım,sürekli ellerim titredi,sürekli bir şüphe duydum ve bunu sana belli ettim.
          "Onu unutamadın mı?" dedim,
          "Unutmak kolay değil." dedin.
          Biz,
          Sevgiliyken.
          En son konuşmamızda,öyle ağladımki ekranı doğru düzgün göremiyordum bile.
          Yazdığım şeylerin karmakarışık olmasını umursamadın.
          Üstüne üstlük "Derslerime odaklanmalıyım." dedin,
          Ben eski sevgilin konusunda sana, "Sınav senesini bahane etmek çok saçma,dersine de çalışırsın sevgilinle de ilgilenirsin." dediğimde ise bana katıldığını söylemiştin.
          Sanırım,daha fazla konuşmama gerek kalmadı.

Onu darlıyormuş gibi hissediyorum.
          Eski sevgilisini unutamadığını biliyorum,beni önemsemediğini biliyorum fakat hala çok seviyorum.
          O,onun yüzüne bile bakmıyor onu üzüyor.
          Bunlara rağmen ondan vazgeçemiyor.
          Bana beni sevdiğini söylüyor,artık inandırıcı gelmiyor.
          Bütün bunlar ne zaman kafama doluşsa kalbime onlarca bıçak saplanıyor.
          Sarıldığımızda evimdeymiş gibi hissettiriyor.
          Bu evi kaybetmekten korkuyorum,
          Bu evi kaybetmek istemiyorum.
          Kısa bir zaman içersinde o kadar bağlandım,o kadar değer verdimki.
          Hayatımın merkezine yerleşti.
          Yazıyorum,cevap yok.
          O istediği zaman yazışabiliyoruz sadece.
          Bu beni her ne kadar kırsa da,asla belli etmemeye çalışıyorum.
          Çünkü sorun yok,hiçbir zaman olmadı.
          O buna inanıyor.
          Ama sorunlar gittikçe büyüyor.
          Ve bundan asla haberi olmadı.
          "Sorun yok." Çünkü kırılmadım.
          "Sorun yok." Çünkü üzülmedim.
          "Sorun yok." Çünkü hiçbir zaman olmadı.
          Sorun her zaman vardı.
          Ne zaman sorun olmadığını söylesem bi sorun vardı.
          Fakat ne anlatabileceğim biri vardı,
          Ne de beni anlayabilecek biri.
          Bu yüzden hiçbir zaman sorun olmadı.
          Ona göre de hiçbir zaman olmayacak.

"İhanetin yoktur bi nedeni."