Geçmişime tekrar döndüm, baktım etrafa. Ve yeni fark ediyorum. Eğer 14 yaşındaki o kız olsaydım o kendini suçlamazdı, 15 yaşındaki o kız olsaydım kendini yalnız hissetmezdi. 16 yaşındayım ve yakın zamanda 17 olacağım. Geçmişim paramparça Chee, tutunacak dalım sığınacak bir yerim yokmuş. Hayali bile yalan olduğunu fark ediyorum şimdi. Büyüyorum ve bu beni bencil yapıyor. Neden biliyor musun? 16 yaşım benden nefret ediyor, nefreti beni sürüklüyor kendimi bulamıyorum. Göremiyorum Chee. Bu sefer kimseyi anlayamıyorum. Kendimi kaybettim, yalnız başıma çaresini bulamıyorum.
Enkaz gibiyim biliyor musun? dokunurken bile yıktığımı fark etmiyorum. Altında bıraktığım çocukluğum ve zehirli dumanlarım.
Oradan uzaklaşıyorum Chee, zehiri tadarsam ellerindeki kanı görmek istemiyorum.
Ruhumun sesini kaybetmek istemiyorum Chee, kendimi bulamıyorum ama onu kaybetmek istemiyorum.
Yalnızlığımın sesini duyabiliyor musun? Sessizliğe hakim olmuş okyanus fırtınaları, soğuk ama hissiz rüzgar. Her akıttığım yaş bir zehirdi.
Dünyam çok karanlık Chee, ben alıştım.
Alıştım ve içinden çıkamıyorum.