Geceler herşeyi içinde barındıran tek gerçek,tek hayat, tek acı...
  Karanlıkla baş edebilecek yıldızlara sahip tek kahraman, fakat artık onlar bile geceyi aydınlatmaya yetmiyor. Dünyanın karanlığı gittikçe artıyor, ele geçiriyor geceyi.
   Ah be gece,
kiminin dostu, kiminin düşmanısın,
kiminin özğürlüğü, kiminin zindanısın,
kiminin korkusu, kiminin ise tek varlığı ailesisin...
 Nesin sen ya?
Ne kadar güçlüsün, söylesene nasıl başa çıkabiliyorsun hayatla, nasıl gizliyorsun acılarılarını bizde, nasıl oluyorda yansıtmamayı başarıyorsun biz topraktan bedenlere.
  Kimsesiz bir yavru gibi dertlisin, acı dolusun, hayatta kalmaya çalışan bir kimsesizsin, teksin, yanlızsın ama herşeye ramen güçlüsün sana hayran olmamak elde değil. Benim tek aşkımsın gece,
 karanlığını severim senin,
artık aydınlatamayan yıldızlarına taparım senin,
güneşiyle birleşemeyen gündüze aşık ayını düşlerim senin,
her zerremle bağlıyım sana karanlığına aşık bir ben, tek ben.