Wychodzisz ze swojego pokoju na korytarz. Widzisz wiele drzwi: jedne są piękne, kolorowe i radosne, a drugie szare, ciemne, białe i bezuczuciowe. 

Zauważasz jedne niezwykłe drzwi. Były czarne, ale w wielu miejscach wielokolorowymi kwiatami. Z ciekawości otwierasz je. 

Znajdujesz się na wzgórzu. Wiatr mierzwi dla zabawy twoje włosy, a ciepłe słońce ogrzewa twarz. Na dużej czarnej tabliczce obok wejścia widać biały napis:
 
"Miejsce stworzone 25 sierpnia 2017 roku. Znajdziesz tutaj ufoludki i jednorożce, uważaj."

Niedaleko widzisz młodą dziewczynę. Ma długie blond włosy. Nie możesz zobaczyć jej oczu, ponieważ jest odwrócona tyłem. Ubrana jest w szarą bluzę, jeansy i czarne trampki. Na plecach ma niebiesko-fioletowo-różowy tornister, a do niego przyczepione są dwie przywieszki - jednorożce oraz kilka przypinek: jedna z napisem "shinigami", następna z napisem "best friend" i jeszcze kilka innych. Słychać, jak coś nuci, nawet ładnie.

Ale wydaje ci się smutna, więc podchodzisz, aby zobaczyć jej twarz. Jej oczy są niezwykle jasne, co jest aż przerażające. Ma słuchawki w uszach, czego wcześniej nie zauważyłeś. Kiedy cię zobaczyła, uśmiechnęła się szeroko. 

- Cześć, przyjacielu! - powiedziała, wyjmując pospiesznie słuchawki. - Nie widziałam cię, przepraszam! Jestem Dominika. Rozejrzyj się, jeśli masz ochotę. Jeśli ze mną porozmawiasz dłużej, na pewno cię zapamiętam. Każdy, kto zamienił ze mną choć słowo, zostawił po sobie jakieś wspomnienie. Wszystkie mieszkają tam. - wskazuje na miasteczko w dolinie. - Ale te najważniejsze wspomnienia trzymam tutaj. - poprawia swój plecak. Rozgląda się wokół zamyślona, po chwili kontynuowała monolog. - Ale jeśli czegoś potrzebujesz, zawsze możesz się do mnie zwrócić o pomoc. Zawsze pomogę, nawet jeśli chodzi o głupie podanie długopisu, bo upadł. - zamilkła na długi czas.

Postanawiasz się porozglądać, a później może wrócić do tej dziewczyny i porozmawiać z nią? Wydaje się naprawdę miła i sympatyczna...