yon🎐

yâdında mı doğduğun anlar?
          sen ağlardın gülerdi âlem
          öyle bir ömür sür ki metvin
          olsun sana hande, halka mâtem

Henüz 6. sınıfın başlarındayken evimize gelmişti minik oğlum. Beraber dolu dolu yıllar geçirdik. Kanadı yaralıydı, uçamıyordu. Ama çok da sevimliydi. İlk yaşlarında omzumdan inmiyordu. Beraber yiyip içiyor, ders çalışıyor, bir şeyler izliyorduk. Sonrasında biraz aramız açıldı. Liseye başlayınca onunla ilgilenemez oldum. Haftadan haftaya kafesini temizliyor, okulumun yakınındaki kuşçudan ona yem alıyordum.
          
          Son aldığım yem henüz bitmedi. Vitamini duruyor. Ancak oğluşum aramızdan ayrıldı bugün. Kafesinde yatıyor şu anda. Yanına gidemiyorum. Oysaki okuldan gelir gelmez ilk onu görmek istemiştim.
          
          Hastaydı. Veterinere götürdüğümüzde yaşama şansının çok az olduğunu söylediler. Ancak bir şans yaşar diye düşünmüştüm.
          
          Minik oğlum, sana bu denli bağlı olduğumu bilmiyordum bile. Son günlerinde bile yanında fazla olamadım. Beş yıllık ömründe seninle hiç ilgilenememiş gibi hissediyorum. 
          
          Son yıllarda sürekli elimize saldırıyordun. Dün seni sevmek istediğimde izin verdin. Son kez tüylerine dokunduğumu bilmiyordum.
          
          Oysa ki minicik bir canlısın. Ölümünün bu kadar acı vereceğini hiç tahmin edememiştim.

Dostlarım, öncelikle selam! Sizden şu kanala destek olmanızı istiyorumm.. Kanalın sahibi çok değer verdiğim bir arkadaşım..
          
          https://youtu.be/3XoYnHo8cIE?si=g9PLVPQDh2uowXpl

Yonisko

Iyi geceler bebegimm<33♡♡

temamdan sıkıldım ancak çok hoş duruyor ve değiştirmek istemiyorum...

arkadaslar hepimiz aynı dönemde mi yazmaktan banlandık

Hesabin ne guzelmis bir ara bazi ficlerini okuyacamm 

Anksiyetem tuttuğu için iki arkadasima sabahin köründe benimle gelmeleri icin psikolojik baski uyguladim, benim uyandiğim vakit onlarin uyku saari :3

Arkadaslar hayatta misiniz