Een feest, luide muziek, te veel mensen. Robbie sleept Matthy mee, belovend dat het leuk zal worden. Maar als een jongen net iets te dichtbij komt en Robbie aanraakt alsof hij daar recht op heeft, reageert Matthy zonder na te denken
hij grijpt Robbie’s pols en trekt hem weg. “Hij is met mij,” gromt hij, bezitterig op een manier die allesbehalve nep voelt.
Later die avond, terug in hun appartement, grijnst Robbie. “Ik wist niet dat je jaloers kon worden, Matthy.”
Matthy kreunt, zijn gezicht roodgloeiend. “Ik was niet jaloers.”
Robbie stapt dichterbij, zijn ogen donker met iets onpeilbaars. “Oké. Dus als ik je nu zou zoenen, zou het je niks kunnen schelen?”
Binnenkort...
