Artık hani yoruldum demekten de yoruldum.Kimseye tahammülüm yok.Kimseyi istemiyorum ama kimsesiz de olamıyorum.Bu hal nedir?Bu bunalım tükenmişlik ve bitmişlik....O kadar hayal varken ölmek istemek ayrı bir tat insanlar için.Elbet bir gün ölücez.Ama bu erken ölme hissi neden insan için verilmiş bir seçenek ki?Dünya üç günlük ama o üç günlük dünyada başımıza gelmeyen kalmadı.Daha hayata yeni adım atmışken bide.Aile ortamı,arkadaş ortamı,sevdiğimiz kişi derken beynimiz ve bedenimiz o kadar yoruluyor ki bunu anlamak gerçekten çok zor.Saatler su misali akıp gidiyo koskocaman şu dünyada.Kısmette, kader de ne varsa o yaşanır,onu yaşar insanoğlu. Yaşamak istemese de.Ve ben yaşamak istemediğim bir hayatta ölüyorum ama kimsenin haberi yok.Zoruma giden de o...