“matkapla göğsünün ortasına açılmış bir pencere düşün. perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun dünyaya. eskisi gibi acımıyor ve de asıl bu acıtıyor.”
'Ama hayatıma öyle bir anda giriverdi ki.. her şey altüst olmuş, denizlerin suyu kıyılardan çekilmiş, yıldızlar karanlığı aydınlatmamıştı. bir felaketin ortasında geldi ve deniz kıyılarım oldu, yıldızları izleyebilmemi sağladı.'
Yine gülüyorum her gün
Arkadaşlarımla muhabbet ediyorum
Sabah kalktığımda zorlanıyorum yine yataktan çıkarken
Çayı şekersiz içiyorum hala
Çok yediğimde bir ağırlık çöküyo
Çok yürüdüğümde bir ağrı sırtımda
Ayakkabılarımı yine merdivende bağlıyorum
Kaldırımdayken yine arada bi arkama bakıyorum
Fotoğraf çekerken çok gülmüyorum hala
Zaten ben uzun süredir çok gülmüyorum
Derdim tasam aynı hala
Üzüntülerim sevinçlerim aynı
Senden önce neyim varsa
Senden sonra aynı
Ama
Bi dalgınlık var sanki
Yüzme bilmediğim halde atlamışım bi derine
Öylece karşımdaki belli belirsiz maviliğe bi dalgınlık
Sanki bi şey çıkmış benden
Sanki var bir şey
Sanki dilimin ucunda
Düşünemiyorum sanki
Eskisi gibi düşünüyorum aslında
Ama eskisi gibi gelmiyo sanki aklıma
Çayı hala şekersiz içiyorum ama
Artık biraz soğutuyorum sanki bitirmeden
Ayakkabımı bağlıyorum hala merdivende
Ama basamaklarda neye bakıyorum bu kadar
Düşünüyorum bunu ama gelmiyo aklıma
Bi boşluk var belli
Zorlanıyorum yataktan çıkarken evet
Ama bu sefer hissetmiyorum soğuğu
Ne bileyim işte
Eskisi gibi her şey
Yaptığım her şey
Niye aynıyken farklı bilmiyorum
Belki ben değilimdir
Belki sen.
Şiirler dökülüyor dudaklarından
Bir yerlerde fısıldıyor aşk
Tüm ihtişamıyla
Mavilik bir anlam kazanmış
Kırlangıçlar yuvaya dönmüş
Bütün çocuklar mutlu
Yarınlara umut dolu
Bakacaklar.
Sen gülüyorsun bir yerlerde
Biliyorum
İçimde şiirler yeşeriyor.
Öteye geçmek mümkün
Bir ihtimal evet hüzün
Ve o şiir gibi yüzün
Ellerimde büyüyor
Beraber büyüyoruz.
Tadına varılmaz bir şey bu
Ölümsüzlüğü tatmak...
Çiçeklerden mutluluk...
Kağıttan gemiler yaptım.
Aşkın lodosunda limanlar yaktım.
Acıların ufkuna yelken açtım.
Sığınmak için gölgene
Ve ben acılarımı böle böle
Bir umut
Sarılıyorum gövdene.
Edip Demirtaş
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.