Sizinle paylaşmak istedim;
Bugün sabahın dördünde berbat bir haberle uyandım arkadaşlar. Babamın dayısının oğlu intihar ederek yaşamına son vermiş. Gerçekten saygı duyduğum, çok fazla bir iletişimimiz olmasa da sevdiğim bir akrabamdı. Tüm gün neredeyse perişan haldeydim. Kendisi ne kadar burada size söylemek istemesem de zararlı bazı maddelere bağımlılığı olan biriydi. Ve son zamanlarda gerçekten kötü şeyler yaşamıştı. Bazı sorun yaratacak davranışlarından sonra babası da dahil diğer birçok aile üyesinden üzücü söylemler duymuş, onları üzdüğune dair kırıcı mesajlar da almıştı. Baba tarafı olarak neredeyse hiç kimse ona sahip çıkıp tedavi olması için bir şey yapmadı. Kötü alışkanlıkları olduğundan, evlendiği kişiden nedenli olsa gerek çoğu kişfen tepki alıp, dışlanıyordu. Hatta babası olmak üzere diğer aile üyeleri de vicdan azabının gazabına uğramış durumda. Kocaman bir sülale olarak yardıma ihtiyacı olan, dışlanan efendi, tek zararı kendine olan, kader mahkumu akrabamıza sahip çıkıp koruyamadık. Bunun pişmanlığındayız. Kimse bunu beklememişti. Ama son pişmanlık ne fayda eder?
Bu yüzden... lütfen alışkanlıklarından veya davranışlarından dolayı sevmediğiniz bir kişiye kötü davranmayıp dışlamayın. Sadece empati kurun, düşünün. Bu halde olmasi yaşadığı zorluklar yüzünden olabilir. Kimsenin ne çektiğini bilmeden sakın onu yargılamayın. Ve son olarak şunu ekleyeceğim; ölümlü dünyada yaşıyoruz, kimin ne zaman buraya veda edeceği belki olmuyor. Bu yüzden öldükten sonra değilde yaşarken değer verin o kişiye, öldüğünde verdiğiniz değer ve saygıyı yaşarken verin ona. Bunları yapmayıp hırsınıza yenik düşerseniz eğer korkarım bunun sonuçlarına ve sorumluluklarına katlanmak zorunda kalacaksınız.
Sadece sevin arkadaşlar, yardım edin, saygı duyun...