sümeyye

nilsu senin bu serüvenimin başından beri yanımda olduğunu biliyorum yorumların, mesajların hep aklımda. yazmak benim için çok farklı klasiktir bu söz bilirim ama gerçekten öyle. bende silmek istemezdim hikayemi. bu kadar insana ulaşmışken, kitap olması yönünde teklifler alırken. zordu silmek benim için. birkaç ayın sonunda kesinleşmiş bi karar olduğunu belirtmek isterim öncelikle. bu hikayeye başladığımda 15 yaşındaydım sildiğimde ise 17. 15 ve 17 arasında 2 sene olsada benim olgunlaştığım, fikirlerimin oluştuğu bi dönemdir o yıllar. ve hikayeme dönüp baktığımda benim yaşamıma, düşüncelerime uymayan o kadar çok unsur vardı ki. ben normalde doğru bulmadığım olayları hikayeleştirip insanların etkilenebileceği, cazip geleceği şekilde onlara neden sunayım ki? saçma değil mi? ama dedim ya bende birilerinin hikayelerinden etkilenip o yıllarda hoşuma gitmiş şeyleri kaleme almışım maalesef. sonradan toparlamaya çalışsamda bi kere uzaklaşmıştım hikayeden. yazmak o kadar zorlamıştı ki geçiyordum bilgisayarın karşısına en fazla beş cümle sonra saatlerce devamını getir, sil bir daha tekrarlansın bu döngü. Ve sonra bi gün bir video sayesinde iki kere daha düşünmeden sildim hikayeyi dediğim gibi aylarca aklımdaydı bu fikir ama beni ona iten anlık bi olay, söz veya bende olduğu gibi bi video lazımmış.
            özlüyorum tabiki yazmayı, sizlerden yorumlar mesajlar almayı ama ne yapalım böyle olması hepimiz için en hayırlısıymış.
            Ki son cümlene katılmıyorum Ezik benim hayatımda hep olacak, ben yeri geldiğinde yazdığım satırları okuyup yeniden güçleneceğim ve bir şeyleri başardığımı hissedeceğim. Sizler içinde var olması beni ne kadar mutlu ediyor anlatamam.
            İyi ki Ezikle yolun çakışmışta senin gibi bi okurum olmuş, çok teşekkürler