Yalnızlığın dibine vurdum yine. Bugün dünün tekrarı, yarın da bugünün. Gün hala 24 saat, hafta hala 7 gün. Her gün güneş doğuyor ve her akşam batmaya yüz tutuyor. Gökyüzünde yıldızlar hala sönük benim için. Odamda yine yalnızım, yine kuru bir yalnızlık kokusu siniyor üstüme. Dünya adaletsiz, insanlar mide bulandırıyor ve kimseyle üçün beşin lafı edilemiyor.
Neyse, iyi geceler. :))