𝐘𝐞𝐬, 𝐈'𝐦 𝐒𝐮𝐳𝐮𝐧𝐞

"sanki kıskançlık, nefret ve kötülükle ete kemiğe bürünmüş gibiydiler."

aldandın, nasıl olsa unutur sandın.
          aldandın, gördüğün masallara...

beni anlamadın demeyeceğim. beni anladın. zaten en dayanılmaz acı buydu. sen beni anladın. anladığın halde canımı yaktın.

hiçbir şey senden yüz çevirmeme sebep olmadı, sen zorla başımı çevirdin.teşekkür ederim, biraz canım yanıyor hâlâ..

Biz seninle fazla imkansızdık. Bizim imkansızlığımız birbiriyle hiç yan yana olamayacak ay ve güneş gibiydi. Kavuşmak için çabalayan ama ellerinden hiçbir şey gelmeyen sadece birbirlerinin peşinden giden iki gezegendik.. Sanki biz mıknatısın aynı yönleriydik. Birbirimizi itmekten başka bir şey yapmayan tam kavuşacağız derken birbirimizi daha da kuvvetli iten iki yöndük.. İkimizde karanlıktık. Birlikte olursak aydınlık olacak sanan iki aptal insandık. Ama bilmiyorduk birbirimizi daha da karanlığa hapsettiğimizi..

kışlık paltom bile ağır gelirken, nasıl taşırım koskoca dünyayı sırtımda?

"en sessiz insanlar, en gürültülü zihinlere sahiptir."
          -stephen w. hawking

tanrı’nın bana baş edemeyeceğim bir şey vermeyeceğini biliyorum. sadece, keşke bana bu kadar güvenmeseydi diyorum...

Franz Kafka" Biraz daha uyusam bu olanlardan kurtulabilir miyim" derken, Nietzche" Uyuyunca geçmez. Kalkın! Konuşmamız gerek.“ der. 
          
          Hoş, bazılarımıza uyusa da geçmiyor, uyumasa da.

"her şeye rağmen ayaktasın ama dizlerin kanıyor."