❜ Potem przyszło to lipcowe niedzielne popołudnie, kiedy nasz dom nagle opustoszał, zostaliśmy w nim tylko my, i moje wnętrzności szarpał ogień - ponieważ "ogień" był pierwszym i najłatwiejszym słowem, które nawiedziło mnie wieczorem, kiedy próbowałem jakoś to wszystko uporządkować na potrzeby mojego dziennika. Czekałem i czekałem w moim pokoju, przygwożdżony do łóżka w podobnym do transu stanie zgrozy i antycypacji. Ogień namiętności, nie ogień niszczący, lecz coś paraliżującego jak ogień bomb kasetowych, które zasysają z otoczenia tlen i sprawiają, że dyszysz, ponieważ zostałeś kopnięty w brzuch, a próżnia potargała całą tkankę płucną i wysuszyła ci usta, i masz nadzieję, że nikt się nie odezwie, ponieważ nie możesz mówić, i modlisz się, żeby nikt nie poprosił cię o poruszenie się, ponieważ twoje serce jest przytkane i bije tak szybko, że prędzej rozpryśnie się na szklane kawałki, niż pozwoli, żeby coś innego przepłynęło przez jego zwężone komory. Ogień jak strach, jak panika, jak kolejna minuta tego samego, i umrę, jeśli on nie zapuka do drzwi, ale wolałbym, żeby nigdy nie zapukał, niż zapukał teraz ❜ fragment książki "call me by your name (tamte dni, tamte noce) "
 #wolfstazyciem

❜ Bo spieszmy się kochać ludzi. Nie odkładajmy spotkań, bo za daleko, bo za późno, bo za często. Nie szczędźmy ciepłych słów przyjaciołom, braciom, ciociom. Nie zapominajmy mówić dziękuję, przepraszam, kocham. Nie bójmy się tulić, całować, uśmiechać. Nie kryjmy czułości, tęsknoty, troski. Nie wstydźmy się uczuć i bliskich relacji. Bądźmy dla siebie lepsi i celebrujmy wspólnie spędzane chwile. Żyjmy tak, żeby było kogo wspominać. Bo na końcu liczy się człowiek ❜ 
~ Remus Lupin w "Dear Nymphadora" mojego autorstwa
 

~ one przychodzą odchodzą (stale) ty wiesz, że ja zostaje ~