ay bugün neler oldu bir bilseniz.
bugün metrobüste tam karşımda oturan iki çocuk vardı biri böyle tam bir süt dökmüş kedi gibi tatlı mı tatlı bi şeydi ve uyuyordu yanında da şöyle kaslı hafif kirli sakallı dalyan gibi bi çocuk işte bu uyuyanın kafası bir türlü sabit kalmıyo -bide iyice yayılmış koltuğa- sürekli başı bizim kaslı olan çocuğun omzuna düşüyo kaslı olan başta uyuyanın kafasını düz tuttu ama sonra omzunda uyumasına izin verdi ve 2,3 kez de kafasını ona doğru çeviriyo dudaklarına bakıyo du sanki sonra çocuğu gene düzeltti ve kolunu onun sırtına koydu ve çocuğun başı bizim kaslı olanın göğsüne düştü bir süre böyle gittik sonrada indik ama ben böyle bi kalp krizi geçirmedim allahtan güneş gözlüklerim vardıda onları kestiğim belli olmadı. nasıl kendimi tutuyorum ama nasıl cebelleşiyorum gülümsememek için dişlerimi sıkmaktan ağzım ağrıdı resmen onlara doğru koşup bağrıma basmak istedim yavrularım diye tamam belki de arkadaşlardır ama fujoshi hislerimin yanılmicağını düşünüyorum. çok tatlılardı valla mutluluktan uçtum o kadar çok baktım ve gülümsememek için dudaklarımı ısırsamda yine de kendimi fazla tutamadım sonucund ada kaslı olan beni farketti ama jet gibi çıktım metrobüsden.
