Yuvamoldun
iyi akşamlar, eftelya
synder-
vedasizgidisler
ben seni çok sevdim
öylesine güzel
öylesine inanılmaz
synder-
elmalı kurabiye,
synder-
güzel çocuklar yetiştireceğim, güzelliğin ruhta saklı olduğunu bilen çocuklar.
synder-
uçurumdan düşüyorum şu sıralar, fakat yalnızca düşüyorum. düşüyorum ve düşüyorum, düştüm diyemiyorum. ne yere çakılıyorum, ne de geriye dönüp uçurumun kıyısına gidebiliyorum. araftayım, bana ne olacağını bilmeden devam ediyorum.
synder-
bana mıydı?
synder-
en fazla, giderim. ötesi var mı?
synder-
insanların insanlığı insanlık dışıydı
synder-
"Cihan." gözlerini kaldırıp bana baktı, "Eve gelmeyi düşünmüyor musun?" gözleri yere indi, "Hayır." dedi, sustum bir süre. "Peki, sana sarılabilir miyim?" hiçbir şey demedi, duraksadı. Sonra yavaşça ayağa kalktı, sanki kollarını bana hiç sarmayacak, sadece ben onu saracakmışım gibi bir hâli vardı ama dolu gözlerimle kollarımı boynuna doladığım an kemiklerimin sıkıştığını hisedebileceğim kadar sıkı sarıldı bana. O şekilde ağladık bir süre, sonra ise uyandım.
synder-
gözümü açtığımdan beri sana ağlıyorum