‎

Biodaki şarkıyı annemle ikimiz babama armağan etmiştik

Ve nasıl göz gözeyiz, ansızın bir infilak.
          

En acısını sevgilim, en acısını tadayım. En acısı buydu.

Benim en sevdiğim söz, senden duyduğum bendir.

Beklemeliyim seni en güzel yıllarımda? Yoksa kazımalı mıyım seni kalbime en güzel boşluğunda.

Ya bir yol bulacağım, ya da bir yol yapacağım.

Gece yine mehtabın kollarına sığınıyor, yıldızlarsa kendi ışıltılarında kayboluyor. Ay bile güneşine kavuşmayı bekliyor ama ben aitsizliğin dipsiz bir kuytusunda nefes alıyorum. 

Fedakarlık olmadan aşk olmaz, fedakar olmayana da aşık olunmaz. 

Sen güldüğün zaman,
          Şarkılar söylenir içimde,
          Güller açar kendiliğinden.
          Başlar gözlerimde bir renk cümbüşü 
          Çimen yeşilinden, 
          Gök maviliğinden.

Ölebilirim, şu genç yaşımda, en güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim. Şimdi kavakyelleri esiyorken başımda, Sevgilim, seni bir akşam üstü düşündürebilirim.