taeconda27

Offline mı oldun lan

<27 

"Kötü ve acımasız adamı gördüm,
          İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi
          Dal budak salıyordu;
          Geçip gitti, yok oldu,
          Aradım, bulunmaz oldu."
          
          37.Mezmur
          Sinner/Tièla

“Ateş karşısında bozulmayan altın, altın karşısında bozulmayan kadın, kadın karşısında bozulmayan erkek; kalitelidir.”
          
          
          | Maksim Gorki

 Bir zamanlar 4 kelebek ateşin sırrını çözmeye karar vermişler, sonra hep beraber bir ateşin yanına gitmişler...
          
          Aralarında konuşurlarken 1. kelebek:
          - "Önce ben gideceğim ve ateşin sırrını çözüp size de söyleyeceğim." demiş ve gitmiş.
          
          Şöyle bir ateşin etrafında dolanmış, gelmiş. Arkadaşlarına:
          
          - "Ben ateşin sırrını çözdüm: ateş ışık yayan bir şey." demiş... 
          
          Kelebekler buna ikna olmamışlar. Ateşin bundan daha büyük bir sırrının olduğunu düşünmüşler.
          
          Sonra 2. kelebek:
          - "Ben gideceğim, ateşin sırrını çözeceğim ve size söyleyeceğim." demiş ve gitmiş.
          
          Ateşe biraz daha yaklaşarak bir tur atmış ve gelmiş. Arkadaşlarına:
          - "Ben çözdüm ateşin sırrını: ateş ısı veren bir şey" demiş... 
          
          Kelebekler buna da ikna olmamışlar.
          3.kelebek:
          - "Gideceğim ve ben ateşin sırrını çözeceğim." demiş ve gitmiş.
          
          3. kelebek biraz daha cesaretliymiş. Ateşe yaklaşmış, o kadar yaklaşmış ki ateş kelebeğin kanatlarını yalayıp geçmiş. Kelebek döndüğünde arkadaşlarına:
          - "Asıl ben, ben çözdüm ateşin esrarını." demiş büyük bir heyecanla..
          - "Ateş, yakıcı bir şey." demiş.
          
          4. kelebek ikna olmamış bir türlü. Ateşin asıl sırrının bu olmadığını düşünmüş inatla. Birden arkadaşlarının yanından ayrılmış ve ateşe doğru gitmeye başlamış. Arkadaşları ne olduğunu anlayamamışlar bile. Sadece izlemeye başlamışlar. 4. kelebek önce ateşin etrafında bir tur atmış. Sonra bir tur daha ve bir tur daha. Her seferinde ateşe daha çok yaklaşıyormuş. Artık o kadar çok yaklaşmış ki alevler kanatlarını kavurmaya başlamış. Ateşin etrafında son bir kez daha dönmüş ve ateşin içine kendisini bırakmış. Küçük bir parıltı yanıp sönmüş ateşin içinde...
          
          Ateşin gerçekten ne olduğunu belki bir tek o öğrenmiş ama geri dönüpte anlatamamış... Çünkü o, kaybolmuş ateşin içinde; ve bir şeyi ancak içinde kaybolan bilebilirmiş! 
          
          Bizler de hayatımız boyunca bir şeyleri anlamaya çalışırız ve bunu da 3 kelebek gibi yapmaya çalışırız. Yani hepimiz 4. kelebeğin yaşantısını isteriz ama 3 kelebeğin hayatını yaşayıp dururuz.
          
          

Vicdanının sesinden uyuyamayıp sırtına kırbaçlar vurduğu sabah yine günahkarına ulaşmak için koşa koşa onun evine giden Jeongguk, tekrardan ona kavuşabilmek için canı acısa dahi kara toprağa parmağını sokuyor mudur hala?

"Size bıçağı dokuz santim saplayanın altı santim geri çekmesi bir lütuf değildir.''

"Mesela: 'Evime televizyon sokmam' diyen adamla, 'Evde televizyon olmasa daha çok muhabbet olmaz mı?' diyen adamın arasındaki uçurumu size nasıl anlatayım? Ölene dek üslubun kimlik olduğunu savunacağız."

Eşi ile uyku hapı içip intihar eden Stefan Zweig'ın intihar mektubu:  “Artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kalmadı ama siz yeni doğacak güneşi mutlaka bekleyiniz…”

          
          “gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim.”
          
          [dostoyevski]