Dionysus Elf

Pekalâ Yaban Çiçeği hep hayali bir karakterdi. Ona lütfedilen sözler gelecekteki sevgiliyi bekledi. Hiç tamamen var olmadı ve iltifatları hiç kalıplara sokulabilecek şekilde var olmadı.

Düşler ve düşüşler. "Lahza" yakında.

Bal'

Yoksa yârin gözyaşları mı, bu yağmurlar?

Ardından boş bir duvara boy aynası asıyorum, asla önünden geçmeyeceğim, geçerken üç saniyeden fazla durmayacağım, kimsenin görmek istemediği bu insana ve gözlerimden okunan ışıltılı bahar akşamlarına bir kez olup da düşünerek bakmayacağım bir boy aynası. Düşünürsem ağlarım, bilirsin beni. Bu kez gözlerimdeki ışıklar geçmişten kalan neşeden değil Yaban Çiçeği, farkındasın sen de. Gözlerim seni arıyor ki belki de beni.

Coraline geri dönecek, bu sefer kesin.

Bunu bile bile gittin ne bu telaşlar yeniden..

Kara lekeli hayatımın beyaz meleği, en iyisi olamadım belki ama karanfillerini ellerimde büyütüyorum. Kelebekli gözlerinden öpüyorum Yaban Çiçeği. 

Yaban çiçeğimle girebildiğime binlerce şükür ettiğim 2023 için de gelmeliydi birkaç afili cümle ama erteleyeceğim bir tanem, güzel günlerimizden esirgediğim birkaç nazik cümle gibi uzaklaştıracağım bunu da ve el mahkûm pişman olacağım.

aciklamadi sarki mi