Bir melek düşledim bir gece yarısı
Alıp götürseydi beni
Yaşadığım çıkmazlardan
Ellerimi ısıtsaydı sıcak avuçlarında
Düşler ülkesinin pembe bulutlarında
Uçursaydı beni
Sonsuzluklarda
Kanatlarıyla örtseydi üşüyen bedenimi
Suskun dudaklara inat
Gözleriyle konuşsaydı
Bir melek düşledim
Gün batımında bir deniz kıyısında
Okyanus kadar derin bir yüreği olsaydı
Bir melek düşledim bir gece yarısı İstanbul’da
Keşke gerçek olsaydı
Durdursaydı zamanı
Ve
Hep yanımda kalsaydı