Marsel

'Kokun burnumda tütüyor, Theodore.'

i'm scratching at my skin to take my mind
          off the absence we've created
          the lines blur together like the veins in my arms
          and i wish i wasn't so alone
          you are the difference between hell and home

2025 için hazır değilim ama sabırsızım da aynı zamanda 

Aşk bir kül mü sarma sigaranda
          Bende yangın kış vakti şu bağrımda 
          Oldu mu biri olacak mı yoksa 
          İçiyorum bu dertle kana kana 

i live my life inside a dream only waking when i sleep

Bir gece habersiz bize gel
          Merdivenler gıcırdamasın, 
          Öyle yorgunum ki hiç sorma 
          Sen halimden anlarsın.
          
          Sabahlara kadar oturup konuşalım
          Kimse duymasın.
          Mavi bir gökyüzümüz olsun, kanatlarımız
          Dokunarak uçalım.
          İnsanlardan buz gibi soğudum,
          İşte yalnız sen varsın.
          Öyle halsizim ki hiç sorma
          Anlarsın.

'Fakat artık ümit yetmiyor bana; 
          ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum.'

hayatımda görüp görebileceğim en renkli insandın,
          neşeli ve mutlu yüzünün arkasında,
          senin ve benim dışımda kimsenin bilmediği,
          intihar izleri vardı.
          sana bunun nedenini sorduğumda,
          ölümün her zaman siyah olmadığını,
          gökkuşağı renklerine de bürünebileceğini söyledin.

Gözlerin kaç gece eder?
          Dudakların kaç karanfil?

Adımlarım, adımlarına denkti. Önden giderdi vicdanı, göstermezdi merhametini. Gözleriyse hiç uğramazdı bana; Bende görmezdi, o her şeyde gördüğü güzelliği.