Sadece kendi dış görünüşümü beğeniyormuşum ben, benliğimden, huyumdan, karakterimden, içimdeki kişiden iğrenip, nefret ediyormuşum. Bıktım hayatımdan dersem fazla mı nankör olurum? Ama gücümde kalmadı. Sorun onda değil bendeymiş. Beni kendisine benzeten kişiden nefret ediyorum. Beni başkasına benzeterek sevmeyen ama aslında ona benzememi sağlayan kişiden nefret ediyorum. Anlamıyorum, hayat hiç adil değilmiş. Herkes zorluk yaşar hayatında ama bu fazla bana. Bu ben değilim. Ben bunu yapacak 1isi değilim.