e

nefret ediyorum bu kafadan 

https://youtu.be/ACOTjL-t3PU

sana imreniyorum, nasıl uçacağını biliyorsun

yazarken neler saçmaladığım hiç önemli değil, beni ilgilendiren sadece sana yazdığım gerçek. seni öpebilmek gibi bir şey bu. fiziksel bir şey, mektup yazarken parmaklarımda sana olan aşkımı hissedebiliyorum. kişinin birine olan sevgisini sadece kafasında değil, bedeninin yaşayan herhangi bir parçasında hissetmesi müthiş bir şey. yazmak, öpüşmek kadar güzel değil, hatta biraz yavan, yalnız ve hüzünlü ama hiçbir şey yapmamaktan iyidir. başka bir seçeneğim de yok zaten. görüyorsun işte, hoşça kal dememek için aptalca şeyler yazıyorum.

seni hiç unutmasam da içimin böyle sızlamasını unutmuşum. aslında seni artık hatırlıyorum. demek istediğim, artık yaşadığım hayata değil de hatırladığım hayata aitsin. belki de bu yüzden artık sana yazmak istemiyorum. bir anıya mektup yazamazsın.

bana düşen gitmekti.

saçlarınla oynayacağım, dudaklarımı çenene dayayacağım ve bana sarılacağın sessiz bir gece için “beklediğim tüm sabahlar sen ol” diye yalvaracağım.

mutluysak, nedeni hayalet gölgeler değil mi? 

ve yine her gün olduğu gibi seni çizmek istedim sayfalarca, satırlarca yazmak istedim güzelliğini.

then i met you.