Seni sevmek hiç yaşanmamış bir ölümün yasını tutmak, 
hiç yazılmamış bir aşk romanını yaşamayı ummak gibiydi. 

Simanı gördüğümde kalbimde oluşan bu hisler senin eserin miydi, 
yoksa yalnızca hayallerimde var olan yalandan sen miydin bunları hissettiren?

Tüm gerçekliğiyle gizlenmiş bir melodi mi,
yoksa düşüncelerimde yankılanan hayali bir yankı mıydın?

Belirsizliğinin derinliklerinde kaybolmuş hissederken,
kendimi seni tanımlamaya çalışan bir gölge olarak buldum.

Belki seni sevmek hayatın anlamına dair bir arayış,
belki de romanlarda yer edinemeyecek kadar sonuçsuz ve değersiz.

Veya sadece sonu hayal kırıklığına çıkan bir tarikti.
Ama ben sevgilim, bu yolculuğun her adımında kaybolurken kendimi yokluğunda buluyorum.