Zbyt wiele widzę, zbyt wiele słyszę, zbyt wiele czuję. Wszystkiego jest we mnie zbyt wiele. A jednak wciąż niewystarczająco.

Z natury jestem raczej pesymistką i zawsze widzę najgorsze słabości we wszystkim, łącznie z sobą. Staram się jednak uśmiechać i nawiązywać kontakty z ludźmi (aktualnie wygrywam, jestem trochę mniej aspołeczna, a to naprawdę jest sukces).

W końcu życie jest takie cudowne.