Z pozoru jestem niczym niewyróżniającą się, zwyczajną nastolatką. 
Lubię czarny kolor, za duże, męskie bluzy, cappuccino, złote Marlboro, czerwone wino i malować włosy na wszystkie kolory tęczy. 
Słucham rocka, a z opowiadań najbardziej lubię te, których akcja toczy się w psychiatryku. 
Mam 15 lat, stwierdzoną schizofrenię i depresję, blizny i wspomnienia, brak planów na przyszłość i zero marzeń. 
Mam rodziców, którym nie ufam, znajomych i chłopaka, którego kocham, ale on o tym nie wie.
Boję się swoich uczuć i odrzucenia.
Ale mam coś, czego nie zabierze mi nikt! Wyobraźnię.