Hani sınıfta sessiz, sakin, kendi halinde takılan birisi vardı. Çok konuşmaz. Genelde herkes onunla konuşur. Yalnız takılır pek arkadaşı yoktur.
Hatırladın mı? 
İşte ben o kişiyim
Ne kaybeden ne de kazananım.
Sadece onları izlerim. Düşüncelerini anlamaya çalışırım.
Dertlerini dinler içlerinin boşalmasını sağlarım. 
Yalnız değilim ama yalnız kalmayı tercih ederim.
Tabi o kadarda yalnız değilim.
Sonuçta bende insanım
Benimde arkadaşlarım var.
Müzik var mesela düşüncelerime tercüman olan melodileriyle
Kitap var mesela başkalarının düşüncelerinde kaybolduğum  sayfalarıyla
Defterim var mesela elime alır almaz içimi döktüğüm kalemiyle
Şimdi beni hatırladınız mı?