Deli deli oldum
Dağa taşa sordum
Yâr oturmuş divanda
Yana yana durdum
Seni bana buldum
Vermem artık dünyada (Allah, Allah, Allah) Finali bunla yazdım...
Normalde bir kitaba başlarken ilk sonunu okurum ve mutsuz biterse o kitaba hiç başlamam ilk defa bir kitaba başlamadan finale bakmadım ve sonu çok kötü bitti ama yinede deniz bende çok büyük bir iz bıraktı onu asla unutmayacağım
Kitabı birkaç dakika önce tamamını bitirdim ve artık akacak göz yaşım kalmadı... en başından beri sonunu tahmin ediyordum ve genelde tahminlerim beni yanıltmaz ilk defa yanıltsın istedim Deniz Mira'mm en çok mutlu olmayı hak eden kişiydi ama hayat her zaman kötülerin yanında... bu saturları yazarken bile ağlıyorum... bu kadarı paylaşan o kadar çok kurtaramadığımız güzel kızlarımız vardı ki ama onlar artık nefes almıyor Deniz Mira gibi hepimiz katiliz... bi çocuğun hayallerini katletmekte suçtur biz susarak onları katlettik... belki ben susmadım ama bin kişinin sustuğu yerde bir kişi konuşsa kime? neye yararki... Belki mutlu sonu sonuna kadar hak eden bi kitaptı ama biz bir kitap değil gerçek bir hayatı okuyduk her anlamda... belki Deniz şuan mutludur annesi babası kardeşi abisi onunla eğleniyodur?? Olamaz mı... lütfen olsun çünkü ben bugün bir kızın daha hayatının soluşunu okudum... lütfen olsun çünkü ben bugün unutmak iistediğim tranvaları okudum... lütfen olsun çünkü ben BİZ!! acı çekerek ölen kız çocuklarını hiç bir zaman mutlu olmayacağını bilincindeyiz ... lütfen olsun çünkü artık kaldıramıyoruz... kaldıramıyorum...
Kitabın gerçek hayat hikayesimi o kadar yaşanmışlıkla yazmışsın gibi olmuşki okurken hissediliyor ya da bilmiyorum kalemin çok iyi ama duygu betimlemeleri gerçekten yaşanmış ve yazılmış gibi...
Öyle bişey varsa üzülme minik yıldız hepimiz gökyüzüne kavuşacağız A.İ.P.