Owo blade kobiece widmo sprowadzało na człowieka nieuleczalny smutek. Spotkać ją można było przy cmentarzach i na rozstajach dróg, gdzie przechadzała się z wolna, ubrana w szarą płachtę i z wiankiem suchych paproci na głowie. Jeśli w swej wędrówce napotkała samotnie rozmyślającą osobę, przysiadała się do niej, obejmowała i całowała w usta. Tak naznaczony człowiek popadał w stan głębokiej odbierającej chęć do życia melancholii (dziś znanej pod nazwą depresji). Tak przynajmniej wierzył prosty lud. Medycy bowiem od czasów Hipokratesa wiedzieli, że melancholię powoduje zbyt duża ilość czarnej żółci w organizmie. Ta gęsta, żrąca ciecz miała być, obok krwi, żółci i śluzu zwierzęcego, jednym z czterech humorów - płynów ustrojowych, których wzajemne proporcje w ludzkim organizmie wpływały na zdrowie psychiczne i fizyczne człowieka. 

~tekst: Paweł Zych, ilustracja z prof.: Witold Vargas - oba pochodzą z książki "Bestiariusz Słowiański" wyd. BOSZ, którą serdecznie wam polecamy!~

Innymi słowy Tęsknica to chodząca depresja, tak jak MY! Zapraszamy do czytania naszej poezji! ♥