zuko

''Değiştin. Gözlerindeki o öfke gitti.''

wattpad yasağı neden hala kalkmadı amk

anteya.

Zenginlik, hayranlık uyandırır. Güzellik, sempati uyandırır. Zeka, saygı uyandırır.

Ya deliricem amk. Aylar önce dalgasına girdiğim ve kısa bi bölüm okuyup çıktığım bi hikaye ana sayfanın en başında sevdiğiniz hikayeler başlığıyla duruyor ve asla gitmiyor. Daha fazla görmek istemiyorum amk her yere baktım hiçbi yerde kaldırmak için bi seçenek yok yazarını engelledim kitap hala duruyor amk 

harry styles - golden.

Dün gece ilk kez özlediğimi fark ettim, bugünse bu konuda rahatlamıştım. Bazı duyguların geçmesi için yaşanması gerekiyor.

Bugün burada minik bir nostaljiye çıkıp eski halimi, halimizi anmıştım. Şimdi gece saati müzik radyomda aniden She Looks So Perfect çalmaya başlayınca bir an ağlamaklı oldum :,) Küçük benin tatlı bir parçası olmuşlar. 

Sana doğru koşuyorum çarpık binaların arasından, ahmak insanların yanından geçerek. Kalbim hafifleyip göğüs kafesimin dışına havalanıyor. Orada ayakta dururken spor ayakkabıların, kot şortun, ince bedenine oturan salaş gömleğin ve parlak saçlarınla, tüm güzelliğinle parlıyorsun. Seni gören herkesten saklamak istiyorum. Yanına gelince durup nefes nefese, yüzüne gülümsüyorum. Sanki seni opak bir kafese tıkmak ya da daha da ötesi, öldürüp toprağın altına gizlemek istemiyormuşum gibi. Dişlerini ortaya sererek bana sırıtıyorsun. 

Bir süre önce kendimi “değiştirme” çabası içinde olmayı normalim yaptığımı fark ettim. O kadar kendimi değiştirmeye odaklanmışım ki kendim olarak yaşamayı unutmuşum son birkaç yılda. Bu ay uzun süreden beri ilk kez ilgi ve anlayışla içime baktım ve ben kimim diye sordum. Cevabı artık kaybettiğimi fark ettim. Bu yüzden ilk kez, “ne olmak istiyorum”u boşverip “neyim” ve “olmak istediğim şeyleri bana uygun şekilde nasıl uyarlayabilirim”i düşünmeye başladım.