Beyaz ve siyah, karanlık ve aydınlık benzetmesinden hoşlandığım söylenemezdi. Karanlık-kötülük ilişkisi insanlara atalarından kalan bir mirastı; mağara devrindeyken karanlık, yırtıcı canavarlar ile bağdaştırılmıştı bu yüzden tehlikeli ve kötüydü. Oysa karanlık ve siyah masumiyetin, affediciliğin, vefakarlığın bir sembolüydü; karanlık ve siyah ona bulaşan her lekeyi kendi benliğine gizler, onun kirliliğini kendi üstüne alırdı. İste bende etrafındaki tüm renkleri kendimde gizleyen siyahtım.