yazmak hayattır. ben hayatımı tam dokuz sene önce çocukça bir aşkla karılaştığımda buldum. on üç yaşında küçük bir çocuktum yazmaya başladığımda. o beni üzen çocuğa inat her gün yazıyordum. ona diyemediklerimi kelimelere döküyordum. yazdığım hiç bir şeyi ona okutmadım. sayfalarca biriktirdim. acı çektikçe yazıyordum.  
mutlu olsam da, ağlasam da yazmaktan hiç vazgeçmedim. yazmak bana güç verdi. 
'peki ya mutlu musun şimdi?' diye sorarsanız; o gün ağlayarak yazan kızdan hiç bir farkım yok. kalbi kırık bir kız çocuğuydum o günlerde. şimdi ise yine kalbi kırık olan bir yetişkinim.