කොහොමද ඔයාලාට ?
ඉදලා ඉදලා මේකට ඇවිත් නොටිෆි දකිනකොට , අනේ මගේ හිත හිරීලා ගියා....
මට සමාවෙන්න පැටව් නේ බොරු බලාපොරොත්තු දීලා ආයේ සද්දයක් නොකර යන්න ගියාට....ගියේ ආයේ ඉක්මනින් එන බලාපොරොත්තුවෙන් උනාත් , නොදැනීම නැති උන මානසික නිදහස ආයේ ලං කර ගන්න මට හිතුවාට වඩා කාලයක් ගියා....අනේ මට අවංකවම සමාවෙන්න.....ඔයාලාව සම්පූර්ණයෙන්ම දාලා යන්න හිතුවේ නැහැ....එහෙම කරන්නෙත් නැහැ....කිහිප සැරයක්ම ඔයාලා වෙනුවෙන් තුහින ලියන්න හැදුවාත් මට ඉස්සර වගේ ඒකටම ෆෝකස් කරන්න තරම් මනසක් නැති බව මට තේරුනා....ලියන එක ආයේ පරන විදිහටම දැනෙන්න ලියන්න ඕන නිසා එහෙමම නවත්තලා දැම්මේ කතාවට ඇතුලත් කරන පොඩි සිද්දියක් උනාත් හිතට එකඟ නැතුව ලියද්දි මුලු කතාවම ඒකෙන් අවලස්සන වෙන නිසා.....
මට තව කාලයක් දෙනවා ද ? මං පොඩ්ඩක් හරි උත්සහා කරන්නම් ආයේ කතාව ලියන්න....මං ආයේ එනකන් මගේ බිංකුඩු පැටව් ටික මෙහෙමම ඉන්නවා ද ? ❤️
