Yolun daha çok başındayken elime aldım kalemimi, yazmaya çalıştım. Sayfaları defalarca karaladım. Beyaz sayfalar, siyah mürekkep ile dans ederken birçok kez karalandı, yırtıldı çöpe atıldı. En samimi duyguların ve kafamda oluşturduğum ütopyayı sayfalarıma, satırlarıma, kelimelerime dokudum. Umarım satırlarımda karşılaşırız ve birbirimize birer kahve ısmarlarız.
Kendinize iyi bakın.

https://oktavdefterleriblog.wordpress.com