theeylmzz
Bazen öyle garip duygular içine giriyorum ki ne olduğunu neden bu kadar üzgün ve mutsuz olduğumu bilmiyorum soğuk duvarlar arasında kalmış yatağıma uzanıyor tavanı izliyorum nasıl geldim bu duruma nasıl oldu da bu kadar üzüldüm diye nerden başlamalıyım nerde aramalıyım sebebini veya kime yüklemeliyim bu suçu? Ve cevap tam bunu düşündüğümde aklıma dank ediyor bana kimse hiç bişey yapmadı ben kendim izin verdim bu duruma ben müsade ettim beni bu kadar incitmelerine beni bu kadar üzmelerine kimsenin bir suçu yok ben eğer ki bu kadar güvenmeseydim ben bu kadar inanmasaydım karşımdaki kişiyi ben bu kadar sevmeseydim ben bu duruma düşmeyecek bu kadar üzülmeyecektim atalarımızda demiş ya “bir insanın kendine verdiği zararı bir ordu toplansa veremez” diye ben kendi kendime ettim her şeyi ben ve akılsız başım kendi yaptığımızın bedelini ödüyorduk...