boylrsisteminagmina

senemin ilk rüyasında ne gördüm biliyor musun? Engelimi açmıştın. ve hattaha beni arıyordun ben gerçekliğine inanamadığım rüyamda şaşırıyor, şaşkınlıktan açamıyordum. ama nihayet açtığımda sesini duyuyordum sanki, sanırım senindi inan bilmiyorum. bu sene açar mısın ki engeli? konuşur muyuz eskisi gibi? gelip açtığın yaraları kapatır mısın yeşil gözlü kız? belkide ihtiyacım olan budur. 

şey dostum, merhaba 
          beni neden engellemiştin? hatırlayamadım da 

Yorgunum, yordun

beni tanıştığımız geceye götür. ya da, Whatsapp açıklamanda vernem nidahen yazdığın güne. benim merak edip araştırmam sonrasında karşılaştığım şarkının güzelliğine. o şarkı hâlâ senden kalan bir iz olarak kalıcılığını sürdürüyor. sen duysan, belki sadece okuduğun Jikook fici gelir aklına. senin çok güzel bir kalbin vardı yüsra, neden dahil etmedin beni? bilmiyorum fazla anlam yüklüyorum. her neyse, belkide beni tanıştığımız güne götürmelisin. böylece kendime söyleyebilirim seninle yolculuk etmemem gerektiğini. 

zaman, zaman tanımıyor hiçbirimize. hayatım uzun zamandır sonunu göremediğim, bir ışık bulamadığım karanlık bir kaydıraktan kayıyor sanki süratle. sen beni hayatından çıkardığın için bilmezsin belki ama hayatımda olmayarak yerini koruduğun için ben sana söyleyebilirim ki, biz çok fazla geride kaldık. sen değiştin anılar değişmedi, hissettiklerim hâlâ aynı. seninle konuştuğum vakitleri özledim. seni tanıyamıyorum. başka bir son yazabilir mi sence kendine insan? başka bir sonda mutlu olamaz mıydım? hayat bir kağıt parçası, tanıyan ve dahil olan herkesin illaki bir şeyler yazdığı. kimisi güzelliklerle dolduruyor kimisi silmek isteyeceğimiz kadar kötü iz bırakıyor. elbet siler insan, silgisi iyi olan siler tabi ama sanırım sen mürekkeple doldurdun her yeri? silemiyorum geçmiyor. ve karalayamam, izi kalır. neyse konu saptı biraz fazla gereksiz uzun tutmaya ne gerek var. belki hâlâ arkadaş kalsaydık sana bir ton klasik bitmeyen paragraflarımdan armağan edebilirdim. o kadarını ne sen hak ediyorsun ne de ben yazacak kadar birşey biliyorum hakkında. geçmiş geçeli çok oldu, seni tanımıyorum uzun zamandır haliyle. yinede mutlu yıllar dilerim yüsra nur. Herşeye rağmen güzel bir senen olsun sevdiklerinle, sana gerçekten değer verenlerle ve senin değer verdiklerinle. iyiki doğdun, iyiki varsın yeşil gözlü kız. ☆

iyi geceler yeşil gözlü kız.

gelir geçer günler, nasıl bir kere bile karşılaşmayız bu tozlu ve dar şehirde? 

mesajlarımı görmeyeceğine emin olduğum bir günün akşamından. bugün seni hatırlatan bir takım olaylar yaşadım sanırım bu hayatta daha çok fazla başıma gelecek. aşabileceğimi sanmıyorum hâlâ senin yerin dolmuş değil, sadece geçmişi özlüyorum hiçbir şeyin geçen şeyler gibi hissettirmemesine anlam veremiyorum. buraya neden yazıyorum bilmiyorum sanırım buraya daha çok alışacağım. eski hesabına yazıyor olmak sana hem yakın hemde çok uzak hissettiriyor. yakın hissediyorum çünkü eski hesabın, uzaktayım çünkü ne sen eski sensin ne ben. iyi geceler dilerim, bir gün eski hesabına denk düşersen vicdan azabı çek dilerim. 

artık hesabının gerçekten silindiğini düşünmeye başlıyorum. gerçi normal değil mi? ben bile seneler sonra buldum eski hesabımı bazen üzülüyorum onu kaybettim diye herşey ordaydı ilk konuşmalarımız bile. sen neden senin için önem arz etmeyen birşeyi arayasın ki? ancak ben özlemle dolup taşar bulurum.

sadece birkaç sene öncesine dönmek isterdim, geçen sene bu saatlerde yediğim o engelin boğazımda nasıl bir düğüm oluşturduğunu bilemezsin. asıl canımı yakan hayatından birilerini çıkarman değil, senin için ortaokuldan kalmış biri olduğumu öğrenmek oldu. basit bir özür bile dilemedin ve ben tüm bunlara rağmen birkaç sene öncesine dönmeyi hâlâ istiyorum yada eskisinden daha iyi olabilmeyi. ama artık senin için ortaokuldan kalmış biri bile değilim, öyle değil mi?