اگنس گری در سال 1847 در خانواده ای در یورکشایر انگلستان چشم به جهان گشود. مادرش آن برونته و پدرش اکتون بیل از تولد او بسی خوشنود بودند و او را بسی دوست داشتند و دادندش دست خاله شارلوتش تا لوسش بنماید.
اگنس در سایه مهر و محبت مادر و دمپایی عزیز وی و نصیحت های خاله جان بزرگ شد و قد کشید و دراز شد و در سنین نوجوانی تصمیم بر آن گرفت تا شغل شریف فن گرلی در پیش بگیرد و در شغل خود هم بسی سخت کوش و علاقمند عمل کرد و برای سریال ها و بند ها و کاپل های عدیده ای فن گرلی نمود و اشک ها ریخت و خشتک ها درید و بیابان ها در نوردید.
وی بعد از آگاهی از وجود میل های جنسی_با وجود تمام کراش هایش بر فرق سر هالیوود_احمقانه خود را آسکشوال خواند و همچون مریم عذرا گوشه ای برگزید و به راز و نیاز و مراقبه در اینستاگرام پرداخت و مثل کنه به کنج عزلت خود چسبید تا اینکه روزی کصمغزی راه خود را به زندگی اش باز کرد.این مشنگ دخترکی بود که زبان در وصف زیبایی و وجاهتش بود قاصر و وی نیز شغل شریف فن گرلی در باب شیوخ وان دی داشت و فنفیک مینوشت و همی ادیت میساخت و این را با آن و آن را با آن یکی شیپ میکرد و همی میخندید.اگنس پس از آشنایی با آن پری زیباروی نومیدانه دل در گرو عشقش همی بستنی و اسکلانه برایش همی میگریستنی و با وجود مخالفت های مادر خود را لزبین خواندندی و آنقدر به دخترک ابراز عشق نکرد تا وی شوهر کرد و چه و چه.اگنس دل شکسته و مغموم باقی ماند تا اینکه در مملکت مجاز با پسرکی آشنا شد که عشق فوتبال داشت و دانش آموزی پیشه داشت و همچو اگنس منتظر کنکور نشسته بود.آن ها شب و روز چت کردندی و بهم همی فحش دادند و همدیگر را با خاک کوچه یکسان کردند و از هم متنفر بودند تا عاشق هم شدند.و آنجا بود که اگنس لَختی اندیشید و گفت نکند من بایسکشوالم که انگاری بود.اما راه دور بود و دعوا زیاد و هر دو پررو بنابراین عشق آنها هم عمری نداشت و سوخت شد و خاکسترش را هم باد برد.
در حال حاضر نیز بعد از ظهر ها گربه ای در بالکن می آید هی میو سر میدهد و خیلی بغلی است و اگنس در این اندیشه است که بارالها یحتمل تو مرا پنسکشوال آفریده ای!