cihan

senin bana geri dönüp sen gittikten sonra insanlara ördüğüm tüm duvarımı yıkmana ihtiyacım var

“Firuze dedi,Firuze bakmadı.Bir daha Firuze dedi.Firuze kalbinde üç bina yıkmış,iki bahçe yakmış,yazınki kuşları gönlünden göçmüş gibi döndü baktı.Bazen gidiyorum denmez.”

kendi çıktığın uçurumdan kazara düşmek gibi yaptığım hatalar

Kimbilir kaç yüzyıldır, sarılmamış kolların
          Sisliydi kirpiklerin, ve gözlerin yağmurlu
          Yorulmuşsun, hakkını almış yılların

“Ve insanlar Homeros’un cennetindekiler gibi kucakladın mı kayboluyorlar. Hepsi birer gölge. Teneke bile değiller. Sevgi garip bir yangın. Yaşaması için büyümesi gerek. O yangına her şeyini atacaksın; zamanını, gururunu, dehanı. Ve kül olacaksın. İnsanlar ondan korkuyor, ondan yaşamıyorlar. Sonsuz karşısında cücenin korkusu..”

“Öyle bir koku yaratabilecekti ki, insani olmakla kalmayıp insanüstü bir şey olacaktı, bir melek kokusu, öyle dile destana sığmaz güzellikte, o kadar canlı bir koku ki, koklayan büyülenip onu, Grenouille’i, bu kokuyu taşıyanı bütün yüreğiyle sevmeden edemeyecekti.”

Nedense artık sana hiçbir şey yazamıyorum; yalnızca bizi, kalabalık dünyanın ortasında bizi, yalnızca bizi ilgilendiren konular hariç. Yabancı olan her şey, yabancı kalıyor. Haksızlık bu! Haksızlık! Ama dilim dönmüyor ve yüzüm koynuna yaslanmış.

Senden söz etmek istemiyorum benim meselem olmadığı için değil, benim meselem; yalnızca bundan bahsetmek istemiyorum. Veda etmiyorum. Pusuda bekleyen yerçekimi beni tümüyle aşağı çekmediği sürece bu bir veda değil. Ama sen yaşadığına göre, bu nasıl yapılabilir ki? Bir patlama ve geçiyor, bir kısmı geçip gitti, ama onu açığa çıkaran güçler içimde sürekli depreşiyor, öncesi ve sonrası, hayatım, varlığım bu yeraltı tehdidinden besleniyor, o biterse bende biterim, bu benim kendimi hayata var etme biçimim, o sona ererse, bende hayatıma son veririm, insanın gözlerini kapaması kadar kolay ve doğal.”
          
          

''Asla beraber olamayacağız,
          aynı evi, aynı teni paylaşmayacağız,
          aynı masada oturmayacağız,
          hatta aynı şehirde bile oturmayacağız..''

sen özgürlüğe hasret bir kuş,ben kafesin bekçisiydim