tetebade'

Gecenin karanlığıyla laciverte boyanmış deniz kenarında ben ve kulaklığım. Bu sahil bana seni hatırlarıyor. O denizin içinde boğulmak istiyorum. Belki son satırlarım belki son saatlerim. Keşke şuan yanımda olsaydın Lavinia, denizimizde boğulup gitmek yerine bu sahilde gezmek isterdim. Şuan tek başıma kulağımda kulaklığım ile oturuyorum. Bu deniz her zaman böyle güzel mi görünüyordu? Boğulup ölmek her zaman böyle güzel mi görünüyordu? Bu gece benim son gecem olabilir ama sen çoktan öldün Lavinia, biliyormusun ölmeyi en çok hakeden sensin benim dünyamda. Ama ben senin yüzünden ölüyorum. Sen neden kendini öldürdün? Benim yüzümden mi yoksa o kız için mi? Ayın ışığıyla hafif hafif parlayan denizin başında sabahlayacağım, sabaha kadar dayanabilirsem tabii. Sevgimi göremeyecek kadar kör olan gözlerin gibi masmavi deniz, bugün benim sonum olabilir mi? 

Selam millet, bade ben. Birkaç gündür yazı atamıyorum, okuyanı olmasa bile sizi bekletmek istemem. Tahmin ettiğiniz gibi son beş gündür biraz yorgun, biraz hastaydım. Her neyse, özür faslını çok uzun tutmayacağım, iyi okumalar;
          
          Boğuluyorum, günlerdir olduğu gibi yine, yine arkana bakmadan gittiğin, beni düşünmeden bıraktığın özlem ateşiyle boğuluyorum. Bugün günlerden çarşamba. Bilmem hatırladın mı, ilk buluşmamızın olduğu günü... İki duvar arasında eziliyorum, delirmek üzereyim. Hayat bana zor geliyor Lavinia, beni bu Dünyada bir başıma bırakman daha da zor. Ama beni en çok zorlayan ne biliyor musun? Son sözlerin. Hem kendine -eski Lavinia'ya- hem de bana olan son sözlerin. Peşimi bırakmıyor ve sürekli etrafımda dolanıyorlar. Bunu bana neden yaptın Lavinia, bunu kendine neden yaptın Lavinia? Ama artık alıştım, bu acı bana yakışıyor. Bu acı olmadan hayat çok daha yaşanılası gelebilir, ama hayır, konu ben ve acılarım ise hayat onlarsız yaşanılamaz. Şaka bir yana bu ıssız sokaklarda dahi kovalandığım acılarımdan ve senden nefret dahi etmiyorum Lavinia. Hayatında başarılı ol, ki hâlâ varsa ;) 
          
          

İntihar, tüm hayatı zorluklarla dolu her bireyin bir kez olsun aklından geçmiştir. Kiminin zorluğu ailevi, kiminin psikolojik, kimininse güzellik algılarından ibarettir. Bu insanlarla konuşmak dahi onların mutlu olmasını sağlarken ne diye onların mutluluğunu engelleyip bu şekil bireyleri dışlıyoruz? Onların intihar etmekten korkmadığını bile bile kendi ellerimizle onları intihara sürüklüyoruz? İntihar etmek isteyen her insan zaten yaşayan bir ölüdür. Bırakın onları zorbalamayı, en küçük hakaretinizde dahi ölmek istediklerini bilmiyor musunuz? Eminim ki bu satırları okurken ya bana, ya da intihar kıyısındaki o masum insanlara acımaya kalktınız. Sakın böyle bir hataya düşmeyin ve biraz düşünün. Acımak neye yarar? Onları kurtarın. Denizin derinliklerinde kaybolmak üzere o büyük yamaçtan atlayacak tanıdıklarınıza el uzatın. Ne kaybedersiniz ki? Ama emin olun o uçurumdan bir kere atlarsa (3. şahıs anlatım) bir daha geri dönüş yok. Hayatınızın sonuna kadar en büyük vicdan azabıyla yaşarsınız ve bu kaybetmek isteyeceğiniz son şeylerdendir. O uçurumun başında okuyacağınız intihar mektubu her şeyi anlamanızı sağlar. Ama artık çok geçtir. Giden gitmiş ve arkasında sizi bırakmıştır. Hem de korkmanız gereken bir acıyla. Ama Tanrı'dan onların geri gelmesini dilemeyin. Bırakın Dünya'dan alamadıkları zevki diğer hayatta yaşasınlar. Emin olun bir daha geri dönmek istemeyeceklerdir. Onların bir kere gidişlerine göz yumduysanız yapabileceğiniz tek şey Tanrı'dan yardım isteyip diğer hayatta huzur dolu yaşamalarını istemektir. Artık sona erdi. Belki siz o kişinin ölümünü kaldıramayıp aynı sonu seçtiniz. Belki de o kişiyi her an hatırlayıp iki duvarın sizi arasında sıkıştırmasına izin verdiniz. Ya da o kişiyi unutmaya çalışıp unutamadınız ve gaddar bir hırsızın eli kadar koyu olan yaşamınıza devam etmeye çalıştınız. Sizi bekleyen çok daha fazla son var. Bu küçük alana o kadar ihtimali sığdırmak imkansız. Beni de düşünün ve o yardıma muhtaç insana yardım eli uzatmaktan kaçmayın. 

Beni hatırladın mı Lavinia? Hani her şeye rağmen sırt sırta olacağımızı söylediğin, ölümün dahi bizi ayrı bırakmayacağına inandığın o kız. Hatırlamamış olabilirsin, seni suçlamıyorum. Bade ben. Üzerime olur olmadık bütün iftiraları atıp engellediğin o kız. Hatırladın mı beni şimdi? Biliyor musun, eski seni çok özlüyorum. Mesajlarından dahi anlanan o heyecanın, buluştuğumuz gün gözlerindeki o ışığın her anını hatırlıyorum. Ama sen haklıydın, gerçekten sadece ölüm bizi ayırabilirmiş, sen kendini öldürdün. Eski Lavinia'dan eser yok, sen kendini öldürmüşsün. Gerçekten böyle ölmeni istemezdim, hemde bir anda. Sana güvenip anlattığım tüm sırlar yayıldı mı? Büyük ihtimalle. Ayrılmak neyimize yaradı Lavinia'm? Boş bir hayal odasında oturuyor ve gerçek aşkın gelmesini mi bekliyorsun? Eski anılarımızın, güzel gülüşlerimizin bir başkasından gelmesini mi bekliyorsun yoksa? Eminim ki eski bizi bir başkasından bulamayacaksın. Seni de artık istemezler, ölmüş biriyle kim hayatını paylaşmak ister ki? Kirli bir ölüyü kim ister ki? Senin hak ettiğin canice ölmekti, bunu kendi ellerinle yaptın. Her saniye kendine işkence çektirdin, ve şuan yoksun. Bizi asla unutmayacağım, unutturmayacağım. 

Selam, ben Bade, Zeynep Bade. 14 yaşındayım. Büyük ihtimalle bir çoğunuz beni "Portakalanti" olarak tanıdı. Üzülerek söylerim ki hesap değişikiliği yapmak durumundayım. Eski postlarıma bakıyorum ve gerçek bir değişime ihtiyacım olduğunu görüyorum. Bundan sonra bu hesapta daha çok kendi yazılarımı paylaşacağım ve en büyük hayallerimden olan kitap yazmak üzerine bu uygulamayı kullanacağım. Gerçek anlamda hiçbir şey yapmadan 80 takipçiye ulaştım, benim için gerçekten önemli bir sayı. 80 kişiyi hayal kırıklığına uğratmayıp elimden geldiğince güzel eserler çıkarmaya çalışacağım. Bu yazıları okuyorsanız şimdiden minnettarım, daha çok 'angst' konulu taekook, minsung, hyunho,hyunin, jinkook ficleri yapmayı düşünüyorum. Ama herhangi bir sınırlama yok, her ship üzerine belkide sadece şiir üzerine olan kitaplar dahi yazarım. Buradan çıkarmanızı beklediğim bu uygulamayı kendi becerim üzerine kullanacak olmam. Beni anlayışla karşılayacağınızı düşünüyorum. Her türlü fikire açığım, fikirlerinizi benimle paylaşabilirsiniz. Şimdilik Görüşürüz! 

seneye görüşürüz arkadaşlar

PIYANIST BANA BIRAK QOQOQKIAUAAS

: (