Gidiyorum.
Geri dönüş tarihim demiştim bir kaç ay önce ama bugün gösteriyor ki bu tarih benim veda ediş tarihim dışında hiç bir şey değil.
Devam edeceğim ama gözden uzak bir köşede yazacağım bundan sonra.
İki sene gibi uzun bir süreden bahsediyorum. Benim için en iyisini yapmam için bu iki seneyi verimli geçirmem gerek. Duygularım hep düşüncelerimin önüne geçti. Hepsini toplayıp çöpe atmam mümkün değil elbet ama elimden geldiğince mantığımı başa geçirmeye karar verdim.
Ben 10.sınıfı henüz bitirmiş ve büyümeye fırsatı olmamış bir çocuğum. Artık büyümem gerek, dünya beni bekliyor çünkü.
Acı tattım, mutluluk tattım, hüzünün en koyusunu ve sevincin en güzelini tattım. Hepsi meleklerim dediğim B.A.P sayesinde. Olgunlaştım sayelerinde. Ben şuana kadar gereksiz yere mütevazi olduğumu düşünüyorum. Evet ben güzel yazdım. Bunları yazmak için çok yaşadım kafamda. Kendi kalemde ejderha kovaladım, hem köylü oldum hem kraliçe, bulutlar üzerinde uçtum, yeri geldiğinde de en kızgın ateşlerde yaktım kendi kendimi. Bunu kendi kendime yapan bendim. Onlar sayesinde mükemmelleşti her şeyim. Karanlığa boğanlarda onlardı, her hücremde ışıkları yakanda onlardı. Farkında değiller ama bana çok şeyler verdiler. Ben hayallere sahibim artık. Altısı da en güzel yerlerini süslüyor hayallerimin. Belki başaracağım belki olmayacak ama ben hayal ettim. Gerisi önemli değil.
Artık yola çıkma zamanı benim için.
Okuyan herkese teşekkürler.
Unutulacağımı biliyorum çünkü hep silik oldum hep başkalarının zihninde.
Ama eğer size bu işte iyi olduğumu bir saniyeliğine bile olsa düşündürebilmişsem başarmışımdır.
Tia gidiyor.
Hayallerine sıkı sıkı tutunacak ve meleklerine ulaşacak en sonunda.
İşte o zaman düşecek gözünden bir damla.
Nedeni mutluluktan başka bir şey değil.