Selamlar yeni bölüm bu akşam yayında olacak arkadaşlar. ❤️
Wattpad hala erişime engelli ve hiçbir gelişme yok; bu durum, biz okur yazarlar için yeterince tatsız. Neredeyse üç ay oluyor ve sitemiz kapalı, vpn kullanmak zorunda olmak ağırıma gidiyor, etkileşimler neredeyse sıfırlandı ve paylaştığımız her şey sanki anlamını yitirdi.
Yeni siteler hakkında ne düşünüyorsunuz? Ben kitappad’deyim biliyorsunuz ama buranın tadı yok, o site içinde yazmak zor ve arayüzü hala istediğim formata gelemedi. Diğer uygulamalara bakmadım, hepsine ayıracak vaktim yok.
Öte yandan her gün çığırından çıkan ülke gündemimiz, korkunç kadın cinayetleri… Haberleri takip edip elimden geldiğince ses çıkarmak için uğraşıyorum, rüyalarıma giriyor, ertesi gün daha beteri oluyor, umutsuzluğa kapılıyorum. Benim gibi kaygı bozukluğu yaşayan insanlar için psikologlar, haberleri takip etmeyin diyor, bu bir yatıştırma aracı olabilir ama bu şekilde ülkeme karşı sorumsuz hissediyorum, bihaber yaşamayı da kendime yediremiyorum. Eminim çoğunuz da benimle aynı hisleri paylaşıyordur. Konuşacak çok şey var, yapacak çok az şey ve bazı acılar karşısında kelimeler kifayetsiz…
Yazar olarak tüm bunlar olurken yazdığım hikayeden, karakterlerden, olaylardan kopma yaşıyorum. Güncel hikayem Harbi’nin, böyle kötü bir zamanlamaya denk gelmesi şanssızlık oldu. Yeraltı suç unsurları, olumsuz örnek oluşturan davranışlar ve fazlaca tutkulu olsa da kısmen toksik bir ilişki anlattığım için tıkanıyorum. Bu dönemde yaralı ve hassas olduğumuz için, mafya/şarkıcı kız hikayem de bağlamından kopuyor. Ne anlatıyorum ben, şimdi sırası mı, bu hiç olmadı diyorum. Sonuçta yine ülkenin düzeleceği yok deyip edebiyatın kanatlarına sığınmanın hepimize iyi geldiğini görüyorum. Beni zorlayan kısım, hikayenin yeraltı edebiyatı unsurlarını, gündemin etkisinde kalarak eğip bükmemek, kurgunun sert mizacından sapmamak. İşte böyle yaman çelişkiler…