trash

Dzień 1 wybijania się przez komentarze , właściciela tablicy przepraszam za zaśmiecanie jej (●’◡’●)ﾉ

Ogólnie przeglądam se mojego wattpata i oprócz tego że czuję cringe w stosunku do mojej osoby uświadomiłam sobie jak bardzo mam przejebane.
          Większość moich książek była pisana z kimś lub na podstawie pomysłu kogoś z moich przyjaciół / znajomych zdałam sprawę, że z nikim już nie mam kontaktu.
          Oprocz tego bardzo się zmieniłam, znalazlam stare nominacje itd... I pokazuje to jak inną osobą jestem. W pewnym sensie mnie to przeraża.
          Wszyscy dorastamy. Każdego dnia zdobywamy nowe doświadczenia. Jeszcze rok temu byłam gówniarzem... A już mam prawie 16 lat i dochodzi do mnie ze te wszystkie książki, filmy i seriale pokazują nie ludzi pelnoletnich a ludzi w moim wieku. Przeraża mnie że mam tyle lat ile mam... Przeraża mnie jak człowiek potrafi się zmienić przez jedną małą rzecz przez co dzieje się kolejna i kolejna. Ludzie odchodzą i przychodzą nowi... Taka kolej rzeczy. Ale niektórych ludzi nie da się zapomnieć bo odegrali zbyt ważną rolę w życiu... 

O. Mój. Boże.
          Jestem po przeczytaniu książki Erica Bell'a pod tytułem 'Alan Cole is not a coward' i o rajuniu... Naprawdę świetna książka. Nie powala może na kolana i nie wgniata w siedzenie, ale jest prawdziwa, opisuje świetnie problemy bohatera w rodzinie jak i w szkole. Pokazuje, że warto być sobą i kilka cytatów z niej będę miała w sercu chyba do końca życia, między innymi coś w stylu "wolę przechodzić przez trudne sprawy będąc sobą niż przez łatwe udając kogoś innego". Z początku odepchnęło mnie, że główny bohater jakim jest Alan ma 12 lat, ale okazało się, że nie stanowi to problemu, a wręcz pokazuje jak wielkie problemy można mieć nawet w takim wieku i jest jak najbardziej aktualna do wielu kategorii wiekowych. Problemy postaci drugoplanowych jak i epizodycznych nie były świetnie rozwinięte to można było poczuć się jak oni, każdy znajdzie tam swoje problemy i w większości przypadków nawet ich rozwiązanie. Moim ulubionym bohaterem w tym wszystkim, zdecydowanie był Zack, bohater drugoplanowy, który z początku wydawał się przygłupawy, ale większość tych cennych cytatów wyszła z jego ust co mocno mnie zaskoczyło, ale też uszczęśliwiło, bo wierzyłam, że ma do powiedzenia coś więcej. Sam tytułowy bohater również był świetny, pokonał przeszkody i wyzwania mimo trudności jakimi był jego brat, ojciec czy ludzie że szkoły.
          Naprawdę bardzo polecam ta książkę o młodym geju, który musiał nieść na swoich barkach ogromny ciężar, który jednak dał radę przenieść do celu gdzie mógł się go pozbyć.
          Ponadto ta książka zainspirowała mnie do tego stopnia, że wszystkie moje plany na fanfiki zebrałam do kupy i tworząc plan wzięłam się za prawdziwą książkę, która mam nadzieję ujrzy kiedyś światło dzienne.
          Jeśli przeczytałeś moje wypociny to jestem Ci naprawdę wdzięczna i w podziękowaniu mogę przesłać link do książki ;)
          Miłego dzionka buby! 

Dobra, sprawa wygląda tak, że zatęskniłam za pisaniem więc bardzo możliwe, że wrócę z częścią z książek! 

Ja tu tylko aby zagadać czy ktoś chciałby wbić sb na mój serwer na Discordzie 

Też mam na imię Malwina ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Przepraszam wszystkich za nieobecność..
          Ale naprawdę nie mam czasu ugh...
          Szkoła I wgl... W tym roku mam próbne gcse... Czyli najważniejsze testy i ugh...
          A mój angielski still nie jest taki jak powinien...
          
          So, przepraszam 

Wesołych Walentynek owo
          
          Ale tak szczerze nie ogarniam ich fenomenu 

Tak ten sangwoo na prof to ja. 

No siemanko.
          Ogólnie chciałam zapytać czy nie chciał by ktoś na mój serwer na discordzie. Wprawdzie trzeba tam jeszcze trochu ogarnąć bo bałagan jest ale nium