Bir şeyler deniyorum. Hevesleniyorum belki ama sonra ışığım sönüyor. Yazıyorum siliyorum. Karakterlerin elini tutmak için çabalıyorum ama onlar sanki benden uçuyor. Benim olmaktan çıkıyor. Şu ana kadar yazdığım tüm yazılarımı, kurgularımı, taslaklara geri alıyorum. Hiçbirini silmiyorum ama geri dönmek için nir heves bulamıyorum. Sanki onlar benim onları bıraktığım yerden hayatlarına zaten devam ediyorlarmış gibi. Okuyucularım oluyor mu, bekliyorlar mı, benden bıkıyorlar mı, sonra beni terk ediyorlar mı bilmiyorum. Tek bildiğim zihnimde duyduğum onlarca ayak sesi ve hepsinin kendi hayat hikayesi ve herkes gibi hayat yolundaki dertleri ve sevinçleri var. Bazen size aktarmak isteyecek kadar çok koşuyorlar zihnimden dışarıya ve taşıyorlar. Sanırım daha çok ilerlememelerinin sebebi korkmaları. Zihnimden dışarısı onları korkutuyor çünkü sahiplenilmiyorlar. Yeniden diyorum sanırım yeniden biri bir şeyler deniyor ve ben onu desteklemek için burada olacağım. Yeni karakterler ve yeni hayatları aktarma yolunda sizlerle olacağım. Takip eden, merak eden herkese teşekkürler❤️ yeni gelecek olan herkese de hoşgeldiniz❤️