Jen

Na-disappoint din ba kayo sa casting ng I love you since 1892? Kasi ako oo, kasama ako don. Magstick na lang siguro ako sa un-edited version sa wattpad kaysa manuod ng adaptation na yong gaganap na Carmela ay may palabas cle*vage during cast reveal, na for me, hindi appropriate. Hays. Ewan ko ba, nakakasama ng loob. Why not decline until gumanap yong dapat gumanap?

Minsan naiisip ko, ang bilis talaga ng utak kumpara sa katawan.
          Hindi pa nga ako tapos sa mga ongoing stories ko, may panibagong idea na naman akong naiisip. Kainis. Ang dami ko pang kailangang i-revise, i-edit, i-polish — pero ang dami ring factors na kailangan i-consider.
          
          Like, hello? Galing ako sa 9-hour shift, syempre kailangan ko munang matulog, kumain, mag-CR (yes, priority 'yan ), minsan nga hindi na nakakaligo — pero malamig naman kasi, okay? HAHAHA! Pero kapag mainit, ako 'yong number one resident ng CR. Labo.
          
          Bottomline:
          Ang dami kong gustong gawin.
          Ang dami kong gustong isulat.
          Ang dami kong gustong tapusin.
          Pero sana nga no? Limitless tayo. Energy, time, creativity — sana walang hangganan.
          
          Pero for now, one word: pahinga. 

May 5 drafts pa akong di napa-publish. Sobrang umaapaw pa yong utak ko ng mga ideas. Tsaka ko na lang ipublish kapag may break na. Alam mo yong feeling na gusto mong isulat agad yong nasa isip mo kasi kung hindi makakalimutan mo agad.  Basta yon na yon. HAHAHAHA GETS MO NAMAN SIGURO?

Si Tala Simone Velasquez ay may simpleng formula sa buhay:
          
           Mga fictional stories at characters niya
           Ang pusa niyang si Adobo
           At siyempre, fried chicken. Walang kulang, walang sobra.
          
          
          Pag-ibig? No thanks.
          Real-life kilig? Cringe.
          Boys? Pass. She’s not the main character of your typical Wattpad love story.
          
          Tala writes about love, sure. Pero sa pages lang ‘yon. Sa totoong buhay? She avoids it like spoilers sa bagong book release. Para sa kanya, lahat ng romantic scenarios ay cliché—kasi nasulat na niya ‘yan, nabasa na niya ‘yan, at kinilabutan na siya sa kababawan.
          
          Pero siyempre, hindi papayag si Fate na wala siyang ambag.
          
          Dahil one day, out of nowhere—
          
          Boom. May seatmate. May spark. May accidental hand touch. May plot twist?!?
          
          Tala: “HUH?! Bakit parang ako ‘yong bida ngayon?”
          Fate: “Girl, ikaw nga. Tanggap mo na lang.”
          
          Ngayon, kailangan niyang mamili:
          
           Embrace the slow burn and kilig?
           Or write her way out of the storyline?
          
          Fate vs. Tala Simone Velasquez.
          
          Game na ba ang puso niya, o magsusumbong siya sa author?
          
          
          https://www.wattpad.com/story/397965664?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=tragedy_addict
          
          

You might want to check this out and be one of us. 
          
          
          https://www.wattpad.com/story/397090612?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=tragedy_addict
          
          

@MissNerdyGirl20 same here HAHAHAHAHA

Ano itong mga nagko-comment na keshu illustrator daw sila etc. tas nagbibigay pa ng whatsapp number, discord or email address. Ano ito? Scam ba to? Like lima na kasi sila. Parang di na ako natutuwa sa appreciation nila, parang ang creepy na kasi. Please help me understand. 

Author’s Note 
          
          Aaaaahhhhhhhh!!! Can you believe it? Three consecutive days na akong nag-a-update! 
          Sino 'ko? Anong nangyayari? Ang sipag ko lately, grabe. HAHAHA.
          Char lang... pero half-meant! 
          
          Seriously though, I just want to take a moment to celebrate this little win.
          It may not seem like a big deal to others, pero sa akin—this is something. Writing consistently, creating scenes I hope you're enjoying, and simply showing up for this story day after day—it's a form of healing, discipline, and self-love.
          
          Minsan tinatanong ko rin sarili ko,
          "May nagbabasa pa kaya?" 
          Pero kahit pa walang comment, kahit walang feedback minsan, I choose to keep going.
          And if you are reading this now—kahit hindi mo ako kilala personally—please know that your presence here means so much to me.
          
          So cheers to small wins, tahimik na suporta, at sipag na biglang dumadalaw.
          Thank you for being here. 
          Kita-kits sa susunod na update!
          
          — [Your tragedy_addict ] ✨

You might want to check this out. 
          
          https://www.wattpad.com/118792993?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_published&wp_page=create_on_publish&wp_uname=tragedy_addict

Hey, pause for a moment—this might echo something inside you, something you haven’t said out loud yet. Maybe we’re thinking the same silent thoughts.
          
          https://www.wattpad.com/story/152342457?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=tragedy_addict