Benim de zamanında çok canım yandı.
Hatta değmeyecek insanlar için sesim kısılana kadar gözyaşı dökmüşlüğüm var. Ama dönüp karşıma çıkan hiç kimseyi geçmişimde yaşadığım acılarımdan sorumlu tutmadım.
Çünkü herkes aynı değildir. Utanması gereken biri varsa o da herkes olmayı tercih edendir.
Benim de zamanında çok canım yandı.
Hatta değmeyecek insanlar için sesim kısılana kadar gözyaşı dökmüşlüğüm var. Ama dönüp karşıma çıkan hiç kimseyi geçmişimde yaşadığım acılarımdan sorumlu tutmadım.
Çünkü herkes aynı değildir. Utanması gereken biri varsa o da herkes olmayı tercih edendir.
Güven kaybedildiğinde kazanılmıyor.
Hayat kısa, kalp kırıldığında onarılmıyor.
Zaten bu hayatta hiçbir şey kırmaya değmiyor.
Anlamanız ve idrak etmeniz dileğiyle...