@tttaeggukk
21.11'
"Son olarak; yüzüğü hiç çıkarmadığımı söylemek istiyorum, Taehyung. Bir kez bile. Kolum kırılıp alçıya alındığında, hastalıktan elli iki kiloya indiğim ve parmağından kaymaya başladığında bile.
Asla.
Çünkü sana bir söz verdim. O sözü ölene dek tutucağımı söyledim.
Tuttum da.
Seni son nefesine kadar sevmeye devam eden, Jungkook."
Yirmi iki senelik hayatım, adımı ilk kez onun sesiyle işitmemle birlikte yeni baştan şekillendi. Bir saniye bile sürmemiş telaffuzuyla haberi dahi olmadan gözlerinin önünde ana rahmine düşüp, dünyaya geldim. İlk süt dişimin damağımı yırtışının sancısından, canım çektiği hâlde babam almadığı için yiyemediğim turuncu şekere akıttığım göz yaşlarının kalbimdeki sızısına kadar her şeyi hemen yanı başında ikinci kez yaşadım."
Bezamm
O sokağın sonuna çoktan varmışken, ben başındaydım.
Yine de yaptığım tek şey, Taehyung'un aralık perdeden beni izlediğini bilmeden sokağın sonuna doğru yürümekti.
Yanılmışım Jeon. Sen nice nice 19'sun gözümde. Yaşayan tek ailem, çorbasını içeceğim annem, omzumu yaslayacağım babamsın. Beni affettiğin için minnettarım sevgilim.
Lütfen sen git buralardan. İster birkaç kilometre, ister dokuz şehir öteme. Nere olduğu önemli değil yeter ki adım seslerimi dinleyecek kadar yakınımda olma.
"Bir kadının yüzüne bakıp sarhoş olacağımı hiç sanmazdım."
Karanlıkta iki gölge, umutsuz, ağır alacakaranlıkta birbirine uzanıyor. Elleri birleşiyor ve ışık, yüz altın kupadan dökülen bir güneşmişçesine sel olup yayılıyor.
Parmakların uzun saçlarıma değdiği vakit ne kadar hoşuma gittiğini bilmeden boyun eğerek dilediğin özürleri ve gözlerim aynada gezinirken omzunun üzerinden beni izleyişlerini dilim kuruyana kadar anlatayım ve sen de yalanla istiyorum. Yalanla ki kapılıp gitmeyeyim sana, yüzme bilmez bedenim boğulup kalmasın dalgalarında.
1950 yılını alan sigaralar, 1953 yılının eylülü sönüyor. Bir öğrenci asker ölüyor, sonu sanıldığı gibi savaş değil, savaşın oğlu oluyor.