sudasude9
sanırım tekrar kitaplarının arasında kayboldun… umarım fark edersin ve görürsün bilmiyorum, bu benim için gerçekten çok önemli. anka kitabı gerçekten kalbimde 3-4 yıldır o kadar yarım kaldı ki. bu mesajın altına veya özelden kıytırık bir mutlu son yazabilir misin.. benim için çok önemli “kimse ölmedi evlendiler güzelce yaşadıklar” gibi bir cümle de yeterli. bunu senden duymam gerekiyor, sen gittikten sonra kendimce bir son yazdım yarım kalsın istemedim ama inan senin\yazarın diyeceği tek cümle benim sayfalarca yazdığım sondan daha baskın ve değerli (yazım yanlışları için üzgünüm) saçma gelebilir ama son tamamlanınca içimdeki bir parça da tamamlanacak. ben senin kitabınla ağladım senin kitabınla güldüm umarım abarttığımı düşünmezsin.. şu an bile boğazım düğümleniyor
seni, karekterlerini, yarattığın dünyayı çok seviyorum ve çok teşekkür ederim
sudasude9
o kadar mutlu oldum ki gerçekten göz yaşlarıma engel olamıyorum çok teşekkür ederim. dediğim gibi yıllardır kalbimde yarım kalan bir hikayeydi, zaman zaman uyumadan önce duşa girmeden önce kendimle yanlız kaldığım zamanlar aklıma gelirdi yaşananları düşünürdüm olaylardan aldığım motivasyonu düşünürdüm. kitabı hevesle okuduğum zamanlar 9. sınıftım covid vardı sorumluluk sınavlarına çalışırken sarı prenses’ime mesaj atıyordum kitapla alakalı, sarı prenses’im de büyük bir ilgiyle cevaplıyordu :) şimdi kocaman oldum. lise bitti üniversite başladı yine de güzel hikayen aklımdan çıkmadı. geçenlerde yine rutin olarak Anka’yı aradım umutsuzca.. wattpad’de ve buldum o kadar heycanlandım ki, şimdi tekrardan başladım. çok minnettarım beni yarım bırakmadığın için. yıllardır içimdeki o ağırlık kalktı. yazma yeteneğini kaybettiğini düşünsende çoktan hepimizin okuyucularının ruhuna bir iz gönlünde ise bir yer edindin. abartıyor gibi görünmek istemiyorum sadece çok önemli bir eser benim için. bu gün diğer günlere nazaran içim ferah uyuyacağım :)
ttugba_kocc
@sudasude9 asıl ben teşekkür ederim. Burdan giderken arkamda kimse kalmadı sanıyordum ama o kadar yanılmışım ki. Sizlerden gelen çok mesaj oldu. Siz yazdıkça ben çok mutlu oldum. Eskisi gibi yazma yeteneğim yok. Kaybettim sanırım. Bulabilir miyim, bulamayacağım sanırım. Anka benim hep yaralı kuşumdu. Asla finali kafamda kurmamıştım ve hayat öyle yerlerden geldi ki asla da yazamadım o son satırları. Büyük ihtimalle yazamam sonu, sadece kafamdaki birkaç şeyi söyleyebilirim. Üçü de ölmemişti. Sadece biri ağır yaralanmıştı. Diğer ikisi Tahir'e yapılması gerekeni yapacak adalet yerini bulacak ve mutlu son olacaktı. O kadar çok canları yandı ki çocuklarımın, mutsuz bir sonu asla hak etmediler. Nasıl bir son olurdu hiç bilmiyorum ama mutlu bir son olurdu.
