Pişmanlık.... Ağzımda dolaşan bu acı tat , ruhumun kara kanının tadıydi. Gözlerim dolu dolu hayatıma uzaktan bakıyorum. Oysa ben ne kara ne beyaz istiyordum hayatımda. Gökkuşağımda insanları imrendirecek kadar renkler istiyordum. İstemek.... Benim için dua gibiydi. Dua benim için yaşamaktı. Ve ben şu an ne dua diliyorum nede yaşamak istiyorum....