Hayat susarak güzel olsaydı: Ağzımı bağlar ölünceye kadar susardım. Hayatta konuşarak mutlu olunsaydı ,mutluluktan bıkana kadar konuşurdum. Ama hayat öyle dönek ki;Sustuğunda konuşmadın diye pişman eder; Konuştuğunda ise susmadım diye kahreder...Hayat Bu İşte...Kimi insan girdiğinde odayı aydınlatır, kimi de çıktığında. Umutlara kanma umutlar bir gün imkânsızlaşır, hayatı tozpembe yaşıyorum sanma, her renk bir gün siyahlaşır...