“Tugay,” dedim.
“Efendim canımın içi?”
“Biz kötü insanlar değiliz ama değil mi?”
Tugay gülümsediğinde bir kez daha elimden öptü. “Dünya o kadar kötü
insanlarla dolu ki biz yeterince kötü değiliz.”
“Peki sence biz bir film ya da kitap karakteri olsaydık sevilir miydik? Yani
anlaşılır mıydık? Yoksa katil mi derlerdi bize?”
Güldüğünde geriye çekildi, şarabından birkaç yudum içti ve sonra
düşünüyormuş gibi nefesini vererek, “Biz, bizi yazan kişiyi bile delirtecek kadar
kafayı yemiş iki inatçı insanız Sevgili Avukat,” dedi sırıtarak. “Ona bile
sözümüzü geçirmeye çalışırdık. Ve geçirirdik de.”
Gülmeye başladığımda, “Bence sevilirdik,” dedim. “Ve anlaşılırdık
Sizi o kadar seviyorum ki...anlatamam size bagli oldugum kadar hic bir kitaba,esyaya baglanmadim be iyiki siz,) (ve ahrica haklisiniz yazarinizi da delirttinizzz diimi @asliarslan)☆☆☆